محمد علی سدید السلطنه بابی، مورخ، شاعر، نویسنده و پژوهنده ی جنوب ایران
است ؛ امروزه چه در داخل و چه در خارج از ایران، کمتر پژوهشگر علاقه مندی به
مسایل خلیج فارس، هرمزگان و بوشهر پیدا می شود که بی نیاز از تحقیقات و نوشته های
ارزنده ی او باشد ؛ اما تا کنون به شکلی روشمندانه، اندیشه و آثار او مورد کاوش قرار نگرفته
است ؛ این نیاز با رویکرد اخیر به خلیج فارس و گشایش رشته ی خلیج فارس شناسی در
برخی از دانشگاهها بیش از گذشته احساس می شود. از این رو بازاندیشی در نگرش و معرفی
و ویرایش مجدد کارهای او برای استفاده ی بهتر نیز ضرورتی مضاعف است.
این گزاره ه با توجه به همین نیاز و بر پایه ی تحلیل محتوای یکی از آثار ادبی او یعنی
"سفرنامه سدید " تدوین گردیده است، ابتدا متکی بر تحلیل های ثانویه یعنی برداشتی از نوشته
های سدید شناسان دیگر، سپس تحلیل مستقیم بخشی از یادداشت های روزانه و سفر نامه ی
اوست ؛ نتایج حاصل از این مقاله نشان دهنده ی پویش و حضور آگاهی ملی با بیشتر مؤلفه
های متجدّدانه ی آن  نشات گرفته از گفتمان عصر مشروطیت است، در کارها و اندیشه ورزی
 او می باشد.