در پژوهش حاضر تلاش شده «سیمای پری و زنان پری­ وار» در قصه­ های عامیانه­ ی هرمزگان بررسی و تحلیل شود. قصه­ ها و افسانه­ های عامیانه­ ی هرمزگان مانند بقیه­ ی اجزای فرهنگ عامه انباشته از بن مایه­ های اساطیری متنوع و مملو از باورها و آیین­های کهن اقوام است. در نتیجه این ظرفیت را دارد که از منابع مهم شناخت فرهنگ و اندیشه­ ی ایرانی، مردم شناسی، جامعه شناسی و به طور کلی مطالعات فرهنگی مورد استفاده قرار بگیرد.

پری به عنوان موجودی اساطیری و فرا طبیعی در ساختار قصه­ های عامیانه­ ی هرمزگان جلوه­ای زمینی و خرد پذیر یافته و به دختری زیبارو و پری چهره تبدیل شده است، امّا با این حال همچنان موجودی شگفت انگیز است و خصلت­ها و ویژگی­های پریانه­ ی خود را در بسیاری از قصه­ ها به نمایش می­ گذارد. در این قصه­ ها پری و زنان پری­ وار در راستای تحقق خویش کاری زایندگی با هیأتی انسانی یا حیوانی بر مردان ظاهر می­ شوند و با جلوه نمایی و اظهار عشق به ازدواج با آنها می­ پردازند و پس از فرزند زایی نقش آنها خاتمه می­ یابد و از عرصه­ ی قصه خارج می­ شوند.