پیاده راهها علاوه بر نقش و کارکرد فیزیکی از گذشته های دور نقش و کارکرد اجتماعی و فرهنگی داشته و بسیاری از تعاملات و ارتباطات اجتماعی در این فضاها شکل گرفته اند. با توجه به این مهم، هدف این مقاله بررسی نقش و کارکرد اجتماعی پیاده راهها و به طور خاص، بررسی نقش بهسازی و نوسازی پیاده راهها در افزایش تعاملات و ارتباطات اجتماعی و توسعه گردشگری در بافت قدیم جزیره ی کیش است. روش تحقیق، روش توصیفی تحلیلی است. اطلاعات موردنیاز تحقیق نیز از طریق تکمیل پرسشنامه و مصاحبه جمع آوری و در تجزیه و تحلیل داده ها از مدل و ضرایب آماری در محیط نرم افزاری spss استفاده شده است. فرضیه ی اصلی تحقیق مبتنی است بر تبیین معناداری ارتباط بین بهسازی و نوسازی پیاده راهها و افزایش تعاملات اجتماعی در بافت قدیم جزیره کیش که با استفاده از مدل Kendall's tau-b آزموده شد و نتیجه ی این آزمون، فرضیه را تأیید کرد. همچنین سنجش معناداری رابطه ی آن با توسعه ی گردشگری نیز اثبات شد. در نتیجه با توجه به اثبات نقش مؤثر پیاده راهها در افزایش تعاملات اجتماعی و توسعه ی گردشگری، پیشنهاد می شود پیاده راهها منطبق با ویژگی های فرهنگی و تاریخی و رعایت مؤلفه های تخصصی، بهسازی و نوسازی شوند تا زمینه را برای تعاملات اجتماعی و توسعه ی گردشگری در محله فراهم آورند.
A Study of the Relationship between Improving and Repairing the Sidewalks in “Old Sefain” in Kish Island and the Increase of the Social Interactions and Tourism Development. پژوهشنامه فرهنگی 2013; 4 (6 and 7) :226-243 URL: http://rdch.ir/article-1-55-fa.html
صادقی محمد. بررسی ارتباط بین بهسازی و نوسازی پیاده راه های محله ی «سفین قدیم» جزیره ی کیش و افزایش تعاملات اجتماعی و توسعه گردشگری. پژوهشنامه فرهنگی هرمزگان. 1392; 4 (6 و 7) :226-243