نقش عناصر مذهبی، اقلیمی و دغدغه های زنانه بر واسونک های
شهرستان بندرلنگه
|
اسد الله نوروزی*1، ساقی رحیمی1 |
1- دانشگاه هرمزگان |
|
چکیده: (4075 مشاهده) |
ترانه، نوای شورانگیز و بی تکلف مردمانی عامه و گمنام است و نجوایی حاصل نخستین تراوش روح ملی و بدوی. ترانه های عروسی یا واسونکها یکی از گونه های ادبیات شفاهی است که زنان در آن بیشتر هنرنمایی کرده و هنرشان مورد قبول مخاطب (عروس و داماد) قرار گرفته است. این مهم خود از موضوعی پر اصالت پرده برمی دارد و آن اهمیت نقش فرهنگی ـ هنری زنان در آماده کردن دختران و پسران (فرزندانشان) برای ورود به زندگی مشترک و تأثیرگذاری عاطفی بر آنهاست.
در این جستار نگارنده تلاش کرده است با استفاده از شیوهای تحلیلی ـ توصیفی به بررسی عواملی نظیر مذهب، موقعیت های جغرافیایی و بومی و دغدغه های زنانه در نوع ادبی (واسونک) بپردازد و با تحلیل موشکافانه ی واسونک های این منطقه (بندرلنگه)، مخاطب را به شناخت بهتر ترانه ها رهنمون سازد.
واسونکها ـ که در حوزه ی ادبیات عامه قابل بررسی هستند ـ در عین شاد و ضربی بودن، احساسات و آرزوهای مادران را در هنگام روانه کردن فرزندانشان به خانه ی بخت، به خوبی بیان می کنند. ردپای باورهای مذهبی و ارزشهای معنوی، تأثیر فرهنگ هندوها بر فرهنگ مردم این منطقه و تأثیر عناصر اقلیمی در این ترانه ها به خوبی نمایان است. واسونکها از گذشته های دور در ادبیات شفاهی هرمزگان رایج بوده، سینه به سینه بازگو شده تا به زمان حال رسیده است. |
|
واژههای کلیدی: واسونک، مذهب، فرهنگ، زن، دریا |
|
متن کامل [PDF 234 kb]
(1734 دریافت)
|
نوع مطالعه: ادبی |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1396/4/27 | پذیرش: 1396/4/27 | انتشار: 1396/4/27
|
|
|
|