روابط میان پادشاهی هرمز و چین در درازای حکمرانی دودمانی سونگ  1270 - 960
م( و سلسله یوان 1368 – 1271 م پر رونق بود. در دوره فرمانروایی سلسله مینگ
1367 – 1622  که موضوع سفرنامه پیش رو مربوط به این دوره است، شاهد اعزام فرد
مسلمانی به نام « ژن خی » در رأس یک ناوگان بزرگ برای دیدار از هرمز و توسعه مناسبات
دریائی با آن پادشاهی بود. ژن خی، هفت سفر دریائی به منطقه داشت. نخستین سفر او در
سال 1405 و هفتمین آن ها به سال 1433 بود.
ماهوان، که مترجم این ناوگان و فردی مسلمان بود در سه سفر چهارم، ششم و هفتم، ژن
خی را در سفر به هرمز همراهی کرد. این سه سفر به او فرصت کافی داد که به گردآوری
جزئیات سفرنامه خود بپردازد. وی در این سفرنامه تصویری از جنبه های آئینی و چشم انداز
کامل اجتماعی – اقتصادی هرمز سیاهه کالاهای وارداتی و صادراتی ف عرف و عادت، بازارها
و بازرگانها، روابط تجاری و... به دست می دهد. به طور کلی ماهوان، جامعه هرمز را به چشم
جامعه آرمانی نگریسته است و بر خلاف تمام مورخان و جهانگردان، تصویر زیبائی از این شهر
ترسیم می کند سراسر آکنده از غیرت دینی، رفاه مادی و بهرورزی و خوشبختی.