آثار اجتماعی- فرهنگی گردشگری به این موضوع اشاره دارد که گردشگری و مسافرت در نظام ارزش­های افراد و جامعه، الگوی رفتاری، ساختارهای اجتماعی، سبک ­وکیفیت ­زندگی جامعه­ ی میزبان و گردشگر تأثیرگذار است. همانگونه که از دیگر تحولات جدید به صرف احتمال ایجاد برخی تأثیرات منفی نمی­ توان چشم پوشید، و باید کوشید با تمهیداتی تبعات منفی آنها را کنترل و از تأثیرات مثبتشان بیشترین بهره را گرفت؛ در مورد گردشگری نیز باید همین برخورد متوازن را در پیش گرفت و با شناسایی تأثیرات مثبت و منفی آن، به تقویت ثمرات و تخفیف و کنترل زیان‌های احتمالی آن همت گماشت. از جمله مهمترین آثار اجتماعی طبیعت‌گردی، تأثیر آن بر روابط اجتماعی و الگوهای ارتباطی افراد در جامعه­ی میزبان است که متأسفانه در پژوهش‌های مربوط به آثار اجتماعی طبیعت‌گردی، به این موضوع کمتر پرداخته شده است. لذا در این پژوهش، تأثیر طبیعت‌گردی بر روابط اجتماعی شاغلین بخش طبیعت‌گردی در روستای طبل مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش از رویکرد تحلیل شبکه‌ای استفاده شد؛ بدین صورت که داده‌های مورد نیاز از طریق پرسشنامه تهیه شد و شبکه‌های مورد نظر با استفاده از نرم‌افزارهای Visone و Netdraw و بر اساس شاخص‌های نقاط برشی، مرکزیت درجه خروجی و مرکزیت بردار ویژه، ترسیم و مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان داد که شاغلین بخش طبیعت­ گردی روستای طبل که با گردشگران در ارتباط هستند، و احتمال دارد که تحت تأثیر فرهنگ­ های متفاوت روابط خود را با افراد جامعه­ی خویش بگسلند، همچنان روابط خود را با افراد جامعه خویش حفظ کرده­اند؛ به طوریکه در بالاترین سطح، افراد خانواده­ی خود را همچنان افراد مورد اعتماد خود می­ دانند و پس از آن دوستان و معتمدین محلی در رده‌های پایین­ تر قرار می­ گیرند؛ بنابراین،اگرچه گردشگری تأثیری در روابط خویشاوندی نداشته است، خود شبکه­ ی روستا یکپارچه نبوده و افراد براساس روابط طایفه‌ای با هم در ارتباط هستند.استفاده از افرادی که در شبکه از مقادیر بالای مرکزیت برخوردار هستند، می­ تواند در زمینه­ی افزایش اعتماد و همکاری بین شاغلین بخش طبیعت‌گردی مؤثر باشد.