1- دانشگاه پیام نور بندرعباس قشم و ابوموسی 2- کارشناس ارشد
چکیده: (6606 مشاهده)
لالایی نجوای مهرانگیز والدین است برای آرامش بخشیدن به کودک در هنگامه ی خواب؛ نجوایی که مادران در آن بیشتر هنرنمایی کرده و هنرشان مورد قبول مخاطب (کودک) قرار گرفته است. بر همین اساس، این هنر به نام مادران ثبت می شود و خود از موضوعی پر اصالت پرده بر می دارد؛ و آن اهمیت نقش مادران در تربیت کودکان و تأثیر گذاری عاطفی بر آنها است.
سالها تحقیق نشان میدهد که موسیقی و کلمات ملایم، آرام و منظم مانند لالایی، با تحریک امواج دلتا در مغز، ذهن را آرام می سازد و موجب خواب رفتن می شود. لالاییها، جزء اوّلین و ابتدائی ترین اشکال شعر غیر رسمی یا افواهی کودکان محسوب میشود و قدمتی برابر با نخستین اشعار فارسی دارد؛ و جزء ادبیاتِ فولکلوریک به شمار میرود.
لالایی یکی از گونه های ادبیات شفاهی است که در شکل گیری گفتمان عامیانه و فولکلور جوامع تأثیر زیادی دارد. ﻻﻻﻳﻲها ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭘﻴﻤﺎن آﻫﻨﮕﻴﻦ و ﺷﺎﻋﺮاﻧﻪای اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﺎدر و ﻛﻮدک ﺑﺴﺘﻪ می شود و آرزوﻫﺎی مادر را ﺑﻲ ﺗﺸﻮﻳﺶ و ﺳﺎده ﺑﻴﺎن ﻣﻲکند. لالایی ها از گذشته های دور، در ادبیّات شفاهی هرمزگان رایج بوده، سینه به سینه بازگو شده تا به زمان حال رسیده است. هدف از نگارش این مقاله آشنایی با لالایی های خطّه ی جنوب و بررسی نمودهای طبیعت در آنها است.
najibi fini B, golestani M. Manifestation of nature in lullabies of Hormozgan. پژوهشنامه فرهنگی 2016; 5 (10) :6-13 URL: http://rdch.ir/article-1-24-fa.html
نجیبی فینی ّبهجت، گلستانی مژگان. نمود طبیعت در لالایی ها ی هرمزگان. پژوهشنامه فرهنگی هرمزگان. 1394; 5 (10) :6-13