جهان، ادبیات متأثر از طبیعت را می شناسد و اینگونه شاخه ادبیات اقلیمی شکل جدی به خود گرفته است. در ایران خطه جنوب هم به سهم خود در زمره تأثیرگذارترین مناطق ادبیاتی محسوب می شود. وسعت جغرافیائی، طبیعت بکر و زنده، اقتصاد پویا، تاریخ پرفراز و نشیب در جریانات سیاسی، مهاجرت ، تنوع زیست قومیتی و به تبع آن تکثر آداب و رسوم را می توان ازجمله شاخص های این اثرگذاری ادبی و پیشگامی در ادبیات اقلیمی دانست.
در مجال این مقاله سعی شده است با بررسی غزلسروده های زن معاصر هرمزگان، ضمن پوئیدن رنگ و نشانه های اقلیم گرائی، میزان کاربرد و گونه های کارکردی، عناصر اقلیمی را نیز دراین آثار به خوانش بنشینیم تا ضمن یادکرد پویائی این جریان شعری کمتر دیده شده در مسیر جامعه شناختی ادبیات این خطه کوچک قدمی برداریم.
نگارنده با تأکید بر آثار چاپ شده شاعران، مجموعه کتب و مقالات تخصصی فرهنگی- ادبی استان همچنین مطالعه نوشته های بزرگان شعر و ادبیات کشور سعی نموده به هدف تعریف شده دست یابد