فرهنگ عامّه در معنای وسیع کلمه به تمامی دانش​ها، باورها، هنرها، قوانین، آداب و رسوم، عادت­ها، توانایی​ ها و اعمالی اطلاق می شود که حاصل ذهن انسان­هایی است که در زمان و مکان واحدی در کنار هم زندگی ­کرده ­اند و  بدان می­پرداخته­ اند. اگر مطالعات و بررسی​ های دقیق و جدی​تری در زمینه ­ی فرهنگ عامّه صورت گیرد، اطلاعات ارزشمند و مهمی در زمینه​ های مختلف تاریخی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگیِ مردمی که در یک زمان و در منطقه­ ی جغرافیایی واحدی کنار هم می­زیسته­ ا ند، بدست خواهد آمد.

از آنجا که فرهنگ عامّه در شناساندن فرهنگ و تاریخ مردم یک ناحیه از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، بر آن شدیم تا به بررسی عناصر فرهنگ عامّه در سروده ­های بومی شاعرانی چون ابراهیم منصفی (رامی)، حسن کرمی و صالح سنگبر بپردازیم، و با نشان دادن این عناصر در راستای حفظ فرهنگ عامّه­ ی این منطقه گامی برداریم.

در این مقاله پس از ذکر ابیات، به معنی و صورت آوانگاری آن پرداخته شده و در نهایت عناصر فرهنگ عامّه­ ی موجود در بیت­ها استخراج و مورد تحلیل قرار گرفته است. با بررسی و تأمل بر سروده​ های بومی ابراهیم منصفی (رامی)، حسن کرمی و صالح سنگبر مشخص می​ شود که این شاعران در حفظ گنجینه­ ی فولکلور هرمزگان نقش مهمی ایفا کرده​ اند. به گونه​ ای که با مطالعه و پژوهش بر آثار آنها اطلاعات فراوان و قابل توجه ی درباره­ ی زوایای مختلف زندگی و فرهنگ مردمی که در گذشته زندگی می​ کرده​ اند، به دست می​ آید.